Sayyiduna Muhammad SAW adalah putra Abdulloh dan Aminah Al-Quroisyiyah.
Beliau adalah ahir para Nabi dan untusan Alloh kepada seluruh manusia agar
mereka menyembah hanya kepada Alloh dan tidak menyekutukan-Nya.
Beliau dilahirkan di Makkah pada hari senin tanggal 12 robiul awal. Ini menurut pendapat yang paling kuat sebagaimana yang dijelaskan oleh Muhammad Husain Haikal.
Beliau dilahirkan di Makkah pada hari senin tanggal 12 robiul awal. Ini menurut pendapat yang paling kuat sebagaimana yang dijelaskan oleh Muhammad Husain Haikal.
Ayah Nabi Muhammad SAW meninggal dunia sebelum kelahiran beliau dan dimakamkan
di Madinah. Kemudian ibu beliau mengasuhnya. Setelah menyusu dengan ibu beliau,
beliau disusui oleh Tsuwaibah al aslamiyah kemudian Halimah Assa’diyah.
Pada usia 6 tahun, ibu beliau meninggal dunia di tanah Abwa’. Kemudian
beliau diasuh oleh Ummu Aiman dan ditanggung oleh kakek beliau; Abdul Muththolib. Kakek beliau meninggal ketika beliau
berusia 8 tahun. Kemudian beliau ditanggung oleh pamannya; Abu Tholib.
Pada usia 9 tahun, beliau melakukan perjalanan menuju Syam bersama
Abu Tholib. Saat itulah rahib buhairo melihat beliau dan mengenal tanda-tanda
kenabian beliau.
Pada usia 25 tahun, beliau melakukan perjalanan ke Syam untuk
menjualkan dagangan Sayyidah Khodijah. Dua bulan setelah kembali dari Syam
beliau menikah dengan Sayyidah Khodijah. Saat itu usia Sayyidah Khodijah adalah
40 tahun.
Pada usia 35 tahun, beliau ikut gotongroyong bersama orang Quroisy
membangun ka’bah. Beliau memberi keputusan untuk mereka mengenai peletakan
hajar aswad pada tempatnya.
Dikalangan kaumnya, Nabi Muhammad SAW terkenal memiliki sikap terpuji. Mereka
mencintai dan memuliakan beliau. Sehingga mereka memberi julukan untuk beliau
sebagai Al-Amin. Alloh menjaga beliau
dari perbuatan-perbuatan jahiliyah. Saat usia beliau mendekati 40 tahun, beliau
gemar mengucilkan diri dari manusia untuk beribadah di gua hira mengikuti agama
kakeknya; Ibrohim.
Setelah usia Nabi SAW mencapai 40 th, Alloh mengutus beliau sebagai
rohmatan lil alamin (Kasih sayang bagi alam). Wahyu diawali dengan mimpi yang
nyata. Kemudian Jibril turun saat beliau sedang beribadah di goa hiro’. Ia
mengajari beliau bagaimana cara menunjukan manusia. Beliau mengawalinya dengan
dakwah secara rahasia. Orang yang pertama kali beriman adalah Sayyidah
Khodijah, Abu Bakar, Aly Bin Abi Tholib, Zaid Bin Haritsah.
Tiga tahun kemudian, beliau diperintah untuk berdakwah secara
terang-terangan. Kemudian beliau mengumpulkan kaumnya dan menakut-nakuti mereka
dengan siksa akhirat. Setelah turun surat Asy-Syu’aro: 214 yang artinya: “Dan
berilah peringatan kepada kerabat-kerabatmu yang terdekat.” Beliau mengumpulkan
keluarga dan kerabat beliau. Beliau menyampaikan risalah dari Tuhan. Paman
beliau, Abu Lahab menolaknya dengan penolakan yang kasar.
Sebelum Nabi Muhammad SAW diutus, orang-orang arab menyembah berhala,
membunuh anak-anak mereka, memendam hidup-hidup bayi perempuan, saling
berperang hanya karena masalah sepele. Saat beliau mengajak mereka untuk
menyembah Alloh semata dan meninggalkan kebiasaan mereka, mereka marah kepada
beliau. Rasa cinta mereka kepada beliau berubah menjadi kebencian, kepercayaan
mereka kepada beliau menjadi ktidak percayaan.
Saat beliau menghina tuhan-tuhan mereka dan menilai sesat
bapak-bapak mereka, mereka berjalan menuju paman beliau sebanyak tiga kali.
Paman beliau menolak permintaan mereka dengan penolakan yang baik. Setelah
ketdatangan mereka yang ketiga, paman beliau telah meminta beliau agar
menghentikan dakwah beliau. Namun beliau menolaknya dan terus menyebarkan agama
sementara paman beliau membela beliau.
Setelah orang Quroisy mengetahui hal itu, mereka segera menyakiti
beliau. Beliau menerima hal itu dengan lapang dada, sabar dan penuh ampunan.
Kemudian penyiksaan merembet ke para sahabat beliau. Setiap kabilah menyiksa
orang yang masuk islam dengan siksaan yang sangat berat. Rosul SAW memerintah
mereka agar hijrah ke Habasyah.
Maka hijrahlah 10 lelaki dan 5 wanita. Dan tiga bulan kemudian
mereka kembali lagi ke Makkah. Ini adalah merupakan hijrah yang pertama dalam
islam. Pada waktu itu Hamzah dan Umar Bin Khotob masuk islam.
Pada tahun ke-7 kenabian orang-orang Quroisy mengembargo beliau dan
keluarga beliau. Mereka sepakat untuk tidak berhubungan dengan keluarga Nabi
atau mereka menyerahkan Muhammad untuk dibunuh. Mereka menulis kesepakatan itu
dalam sebuah piagam yang diletakan di ka’bah. Setelah nabi diembargo, beliau
menyuruh para sahabat beliau agar hijrah ke Habasyah. Maka hijrahlah 33 lelaki
dan 11 perempuan.
Pada tahun 10 kenabian, beberapa tokoh Quroisy merusak piagam itu.
Nabi dan orang-orang yang bersama beliau pun keluar dari embargo setelah tiga
tahun berlalu. Tidak ada makanan yang sampai kepada mereka kecuali secara
sembunyi-sembunyi.
Pada tahun ini datang tamu dari orang nasrani najran dan mereka
masuk islam. Pada tahun ini Sayyidah Khodijah dan paman beliau meninggal dunia.
Pada tahun ini pula beliau menikahi Sayyudah Saudah dan melakukan akad nikah
dengan Sayyidah Aisyah. Tetapi beliau belum mendukhulnya.
Setelah meninggalnya paman beliau, siksaan orang Quroisy semakin
berat. Kemudian beliau hijrah ke Thoif dan menuju bani tsaqif. Beliau menetap
di sana selama sebulan untuk berdakwah. Namun mereka tidak menerima ajakan itu
dan malah menyakiti serta melempari beliau menggunakan batu. Selanjutnya beliau
kembali lagi ke Makkah.
Pada tahun ke- 11 kenabian, Alloh memuliakan Nabi Muhammad SAW dengan isro dan
mi’roj. Di sini sholat lima waktu difardhukan. Pada tahun ini pula beliau
keluar menuju kabilah-kabilah untuk mengajak mereka masuk islam. Ada 6 orang
dari madinah yang beriman kepada beliau.
Pada tahun ke- 12 kenabian, 12 lelaki dari madinah datang dan
beriman kepada beliau. Kemudian mereka kembali dan menyebarkan islam di
Madinah.
Pada tahun ke- 13 kenabian, 73 lelaki dan dua perempuan dari
Madinah datang bertamu. Mereka beriman kepada beliau dan kembali lagi ke
Madinah. Islam pun bertambah menyebar di sana. Pada tahun ini, beliau
memerintah para sahabat untuk hijrah ke Madinah.
Setelah orang Quroisy mengetahui hal itu, mereka berencana membunuh
Nabi SAW. Maka Alloh memerintah beliau agar berangkat hijrah. Orang-orang
Quroisy mengepung rumah beliau.
Kemudian Nabi keluar setelah Alloh membuat mereka mengantuk. Beliau
berjalan bersama Abu Bakar menuju goa tsaur. Keduanya bersembunyi di sana
selama tiga malam. Kemudian keduanya berjalan pada hari ketiga. Pada tanggal 2 robiul awal beliau sampai di
Quba’. Beliau menetap di sana selama 22 malam. Di sana beliau membangun masjid
Quba’.
Kemudian Nabi Muhammad SAW pindah ke Madinah. Ditengah jalan waktu sholat
jum’at tiba. Maka beliau dan Abu bakar melaksanakan sholat jum’at. Adapun
khutbah jum’at saat itu adalah merupakan khutbah yang pertama dalam islam.
Setelah menuju madinah, orang-orang keluar menyambut beliau dengan
rasa senang karena kedatangan beliau. Di Madinah beliau tinggal di tempatnya
Abu Ayyub Al-Anshori.
Setelah beliau menetap di Madinah, beliau mengutus orang untuk
mencari keluarga beliau yang tertinggal. Para utusan itu sampai bersama
Abdulloh Bin Abu Bakar. Orang-orang musyrik Makkah mencegah sebagian orang
islam yang lemah yang hendak hijrah. Nabi Muhammad SAW mendoakan mereka dalam sholat.
Dan inilah asal doa qunut. (Diringkas dari Khulashoh Nurul Yaqin)
hallo gan saya kunjungan dari http://blog-medianet.blogspot.com/
ReplyDeleteingin berkenalan dengan anda..:)
Terimaksih kunjungannya. smoga bermanfaat :)
ReplyDeleteIni akkhla Rasulullah. Silakan baca: Meniru 100 Akhlaq Keutamaan Rasulullah SAW
ReplyDelete